Caspar David Friedrich, c. 1825-30,λάδι σε καμβά, 34.9 x 43.8 cm, The Met, New York.
Αυτή είναι η τρίτη εκδοχή του πολύ δημοφιλούς αυτού ρομαντικού πίνακα. Δύο άνδρες στέκονται μόνοι σε ένα φανταστικό τοπίο και στοχάζονται μπροστά στο μισοφέγγαρο που βυθίζεται στον ορίζοντα. Το λυκόφως σε λίγο θα δώσει τη θέση του στη νέα αυγή. Ένα αιωνόβιο, αλλά μερικώς ξεριζωμένο δέντρο, γέρνει πάνω από ένα στιβαρό βράχο, συμβολίζοντας την αιωνιότητα της φύσης και τη γερμανική εθνική συνείδηση. Ο θεατής αντικρύζει τους άνδρες από την πλάτη, έτσι ώστε να μπορεί και ο ίδιος να γίνει συμμέτοχος στην επικοινωνία τους με τον μυστηριώδη φυσικό κόσμο. Οι δύο άνδρες φορούν παραδοσιακά γερμανικά ρούχα, που είχαν αρχίσει να φοριούνται από πατριώτες φοιτητές από το 1815, ως αντίδραση και αντίσταση στον υπερσυντηρητισμό που ακολούθησε τους Ναπολεόντειους πολέμους. Ο Friedrich που ήταν υπερπατριώτης και θεωρείται σήμερα ως ο μεγαλύτερος Γερμανός ζωγράφος του 19ου αιώνα, αγνόησε το βασιλικό διάταγμα του 1819 που απαγόρευε αυτόν τον τύπο ένδυσης και συνέχισε να ζωγραφίζει φιγούρες με παραδοσιακά κοστούμια μέχρι το τέλος της ζωής του. Η σαγήνη που ασκούσε το φεγγάρι στον Friedrich, ενέπνευσε πολλούς σύγχρονούς του καλλιτέχνες, συγγραφείς και ποιητές. Το φεγγάρι ήταν συνδεδεμένο με τη μαγεία, το υποσυνείδητο και τα όνειρα, τη γονιμότητα και το θείο.
